جان آپدایک می‌گوید «داستان چیزی نیست جز زیرکانه‌ترین ابزاری که بشر تاکنون برای محک زدن و نمایش دادن خودش اختراع کرده. روان‌شناسی و اشعه‌ی ایکس می‌توانند بعضی حفره‌های بدیُمن را نشان دهند، تصویرهای علمی و نمودارهای آماری می‌توانند تجزیه‌وتحلیل‌هایی مفید ارائه کنند، ولی برای درک تمام‌وکمال انسانیت، برای نزدیک شدن به پیچیدگی‌های زندگی، برای هوا رساندن، مقاوم کردن، گرم کردن و پیش بردن زندگی روزمره‌ی مهلک انسان امروز هیچ‌چیز مثل داستان نیست.» (از کتاب «حرفه: داستان‌نویس» / جلد اول، مقاله‌ی اهمیت داستان)
بعد از مدت‌ها که از شهر و دیارم دور بوده‌ام و کارگاه‌های داستان‌نویسی‌ام مجازی برگزار می‌شده‌اند، حالا دوباره هستم و این امکان هم هست که کارگاه‌هایم حضوری برگزار شوند. از همین چهارشنبه -ششم بهمن‌ماه- در موسسه‌ی بهاران دور تازه‌ای از کارگاه‌های مقدماتی‌ام را شروع می‌کنم. این کارگاه برای کسانی است که، به‌رغم علاقه‌مندی، تابه‌حال تجربه و سابقه‌ای در نوشتنِ داستان نداشته‌اند و حالا می‌خواهند گامی به رویای‌شان نزدیک شوند. قبلا گفته‌ام و باز هم تکرار می‌کنم که کارگاه داستان -دست‌کم کارگاه داستان من- نه تضمینی است، نه خط تولید نویسنده. اما تردید هم ندارم که آموزش، آدم را به مسیر درست‌ودرمان‌تری هدایت می‌کند، امکان به فعلیت رسیدن توانایی‌های بالقوه‌ی او را افزایش می‌دهد و از هرزرَوی و پراکنده‌کاری و پِرت‌وپَرت‌خوانی/نویسی‌اش جلوگیری می‌کند.
.
اطلاعات بیشتر: موسسه‌ی بهاران