می‌نويسم، تا زمان را به شكلی معنادار سپری كنم

يادداشت حسن محمودی درباره‌ی رمان «بئاتريس و ويرژيل»، به نقل از كانال داستان ايرانی dastanirani@

یان مارتل را با فیلم‌نامه‌ی اقتباسی «زندگی پی» به کارگردانی آنک لی شناختم. بعدها گیتا گرکانی رمان «زندگی پی» را ترجمه و نشر علم منتشر کرد. حالا از این نویسنده، رمان دیگری به نام «بئاتریس و ویرژیل» با ترجمه‌ی کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال نودهی در نشر چشمه منتشر شده که خواندنش خالی از لطف نیست. مقدمه‌ای که مترجمان بر این کتاب نوشته‌اند، باب آشنایی را با این نویسنده‌ی متولد اسپانیا از پدر و مادری فرانسوی‌زبان اهل ایالت کبک کانادا فراهم می‌کند. یان مارتل در مقام یک نویسنده زندگی پرفرازونشیبی داشته و بخشی از عمرش در سفر گذشته است. او درباره‌ی نوشتن می‌گوید: «من می‌نویسم تا موضوعاتی را که برایم اهمیت دارند، درک کنم، نیروی خلاقه‌ام را به نمایش بگذارم و زمان را به شکلی معنادار سپری کنم.» نیروی خلاقه‌ی یان مارتل در رمان «بئاتریس و ویرژیل» قبل از هر چیز منجر به ساختار متفاوت و تجربه‌گرای آن می‌شود. رمان به گونه‌ای فراداستان نوشته می‌شود. منتها دغدغه‌ی داشتن ساختار فراداستان از محتوای آن و حرفی که نویسنده قصد گفتنش را دارد، ناشی می‌شود. یان مارتل می‌خواهد روایتی غیرمستند از جنگ جهانی دوم و جنایت‌ها و وقایع وحشتناک آن به دست بدهد. او از فرم فراداستان استفاده می‌کند تا هم مستندنگاری‌اش را داشته باشد و هم بتواند داستان‌های خیالی‌اش را وارد کتاب کند.