«کودکی» برای نخستین بار در سال ۱۹۵۹ در پنج شمارة متوالی هفته‌نامة فرانسوی ال. منتشر شد. ژاک پرور (۱۹۷۷ – ۱۹۰۰) که شاعری خاطره‌باز و نوستالژیک بود، در سال ۱۹۷۲ آن را به شکلی کامل‌تر و مفصل‌تر بازنویسی و در هیأت کتابی منتشر کرد. رمان در شش و هفت سالگی راوی اتفاق می‌افتد و در خلال روایتی که گاهی رمانتیک است و گاهی امپرسیونیستی، به آگاهی رسیدن نویسنده / راوی دربارة پدیدة نامرادی به نام «واقعیت» را به تصویر می‌کشد. در این رمان همه‌چیز واقعی است: آدم‌ها، اتفاق‌ها و مکان‌ها همان‌هابی هستند که در واقعیت در سال‌های ۱۹۰۶ و ۱۹۰۷ میلادی بوده‌اند. پرور «کودکی»اش را با زاویه‌دید اول‌شخص روایت می‌کند تا هرچه بیشتر بر نزدیکی و حتی این‌همانی راوی رمان و نویسندة آن تأکید کند. عاملی که باعث می‌شود این کتاب از خاطره‌نگاری یا چیزی مثل آن فاصله بگیرد و شایستة عنوان رمان شود، تخیل شاعرانه‌ای است که در آن موج می‌زند. این موضوع چندان هم اتفاق غریبی نیست، هرچه باشد نام ژاک پرور را پیشتر و بیشتر به‌عنوان شاعر شنیده‌ایم.
رمان در فضایی شاعرانه و معلق میان واقعیت و خیال، آکنده از نور و شور و موسیقی شروع می‌شود. راوی در خلال روایتش روی معرفی دو پدیده تکیه و تأکید زیادی می‌کند؛ یکی خانواده‌اش و دیگری شهرش، پاریس. به‌تدریج در طول روایت اوضاع اقتصادی خانوادة راوی به‌هم می‌ریزد و از ثبات اولیه خارج می‌شود. راوی و خانواده‌اش مجبور به مهاجرت به شهری دیگر می‌شوند. مدتی بعد راوی دوستانی پیدا می‌کند که خیلی هم زود از دستشان می‌دهد. و همین‌جاست که معنای واقعی زندگی را درک کرده و ابزاری را برای کنار آمدن با این معنای نه‌چندان دلنشین کشف می‌کند: «بی‌اعتنایی». و این همان ابزاری است که بسیاری از ما در خلال زندگی شهری امروزی یادش می‌گیریم و یا شاید بهتر باشد بگویم به آن مسلح می‌شویم.
یکی از تکنیک‌های بسیار جذابی که پرور در روایت «کودکی» از آن استفاده کرده، بازی با زمان است. او برای روایتش گاهی از زمان حال استفاده می‌کند و گاهی از زمان گذشته، و به این ترتیب نوعی ایهام در رمان به وجود می‌آورد. وقتی روایت در زمان حال اتفاق می‌افتد، به نظر می‌رسد که کودکی شش‌هفت‌ساله دارد داستان را روایت می‌کند و وقتی که روایت در زمان گذشته جریان دارد، به نظر می‌رسد که مردی میان‌سال برگشته و به پشت سرش نگاه می‌کند و سعی دارد با مرور خاطره‌هایش، آن‌چه را که در گذشته جا گذاشته، پیدا کند.
«کودکی» توسط عباس پژمان ترجمه و توسط کتاب پارسه منتشر شده است. با گشتی در نمایشگاه کتاب بیست‌وچهارم می‌توان آن را تهیه کرد و با تصویرسازی‌های زیبایش ساعت‌های خوبی را گذراند.
کودکی، ژاک پرور، عباس پژمان، انتشارات کتاب پارسه، چاپ اول، ۱۳۹۰.