رمان مصور «در جست‌وجوی زمان ازدسترفته»ی مارسل پروست، با بازآفرینی «استفان اوئه» و ترجمه‌ی مریم کهنسال نودهی و کاوه فولادی‌نسب توسط نشر ثالث منتشر شد. این مجموعه‌ی شش‌جلدی اقتباس ارزشمندی از رمان سترگ پروست است که هنر تصویرگری اوئه‌ی فرانسوی طراوت خاصی به آن بخشیده.
پشت جلد کتاب به‌قلم مترجمان آمده: قول معروفی هست که می‌گوید: «رمان مفصل «در جست‌وجوی زمان ازدسترفته» را آدم‌های زیادی در کتابخانه‌های‌شان دارند، اما فقط اندکی‌شان آن را خوانده‌اند.» این قول ناظر به تضاد درونی رمان سترگ مارسل پروست است: اهمیت آن درمیان آثار ادبی قرن بیستم -و تمام دوران‌ها- و لزوم خوانده شدنش، و درعین‌حال سخت‌خوانی‌اش؛ به‌ویژه برای انسان قرن بیست‌ویکمی. هرچه باشد، به‌این‌سادگی‌ها نمی‌شود از کنار این -به‌قول ژان کوکتو- «مینیاتور غول‌آسا» گذشت یا از روی آن پرید و نخوانده‌اش گذاشت. هنرمند فرانسوی، استفان اوئه، از همین رهگذر به اقتباس از رمان پروست پرداخته؛ اقتباسی ستودنی، با شخصیت‌سازی‌های درخشان، بارقه‌های هنرمندانه، توجه امانتدارانه به ریزه‌کاری‌های پروست در توصیف و تصویرسازی و رعایت ویژگی‌های روایی و کیفیات سبکی او و -مهم‌تر از همه- بدون هیچ مداخله‌ی مخلی در اثر. به‌کمک استفان اوئه و اقتباس ارزشمندش، خواننده می‌تواند با آنچه ولادیمیر ناباکف «جزر و مد حافظه و امواج هیجانات» می‌نامد همراه شود و به‌خوبی دریابد که چرا آلن دو باتن معتقد است: «پروست می‌تواند زندگی آدم را دگرگون کند.»