کاوه فولادی نسب

وبسایت شخصی کاوه فولادی نسب

  • کاوه فولادی نسب
  • یادداشت‌ها، مقاله‌ها و داستان‌ها
  • آثار
  • اخبار
  • گفت‌وگو
  • صدای دیگران
  • کارگاه داستان
    • جمع‌خوانی
    • داستان غیر ایرانی
    • داستان ایرانی
  • شناسنامه
  • Facebook
  • Instagram
کانال تلگرام

طراحی توسط وبرنو

از جمله‌ی رفتگان این راه دراز

۱۷ اسفند ۱۳۹۵

یک‌بار در گفت‌وگویی -شاید با ایبنا- در پاسخ دوست خبرنگاری گفتم یکی از ایرادها و کمبودهای بزرگ در سپهر ادبیات داستانی ما، این است که نویسنده‌های بزرگ‌‎مان بعضی از وظائف اصلی‌شان را فراموش کرده‌اند، یا اگر فراموش نکرده‌اند، از زیر انجام‌شان -به لطائف‌الحیل- شانه خالی می‌کنند، یا اگر هم شانه خالی نمی‌کنند، ترجیح می‌دهند به‌جای صداقت و صراحت بروند سراغ اسطوره‌سازی و افسانه‌پروری. یکی از این وظائف -تردید ندارم- انتقال تجربه‎های زیسته و روایت روندها و فرایندهای عمر ادبی‌شان است؛ بگیریم خودزندگی‌نامه‌ ادبی یا چیزی در همین حدود. کتاب‌فروشی‌های کشورهای توسعه‌یافته پر است از زندگی‌نامه‌ها و خودزندگی‌نامه‌های نویسنده‌های بزرگ که راه‌ها و بیراهه‌ها و موفقیت‌ها و شکست‌های آن‌ها را روایت، و مثل چراغی راه نویسنده‌های جوان و تازه‌کار را روشن می‌کنند. در کشور ما کمتر خبری از این دست کتاب‌ها هست و آن‌هایی هم که هست، معمولاً آن‌قدر گزینشی و تنزه‌طلبانه است که بیشتر به اسطوره و افسانه شبیه است، تا روایت واقعی زندگی شخصیتی حقیقی، و -گرچه گفتن تلخ است- بیشتر از آن که هدایت‌گر باشد، گمراه‌کننده است. این خلأ بزرگی است که فکر نمی‌کنم به این سادگی‌ها و به این زودی‌ها پر شود. باز جای شکرش باقی است که چندتایی از این‌دست کتاب‌ها را مترجم‌های خوب گزیده‌کار غیربازاری گه‌گاه ترجمه کرده‌اند، و برای خواننده‌ی گزیده‌خوان، این دشت چندان هم بایر و بی‌بار نیست. یکی از این کتاب‌ها -یکی از بهترین‌های‌شان- «حاصل عمر» (عبداله آزادیان،‌ نشر ثالث) نوشته‌ی سامرست موام است. موام کهنسال در «حاصل عمر» برمی‌گردد و به پشت سرش نگاه می‌کند -به یک عمر کار ادبی، از نمایش نامه‌نویسی تا رمان‌نویسی- در برج‌عاج تنزه نمی‌نشیند و زندگی ادبی‌اش را با صداقت و صراحتی مثال‌زدنی مرور و داوری می‌کند. دور از واقع نیست اگر بگویم «حاصل عمر» کلاس درسی است که مکتوب شده و در تاریخ ماندگار. هرکس هنوز این کتاب را نخوانده -نویسنده باشد یا نه، فرقی نمی‌کند- حتماً و بی هیچ تردیدی، چیزی را از دست داده. این کتاب فقط مال نویسنده‌ها یا دوستداران ادبیات و داستان نیست، هرکسی با هر حرفه و تخصصی می‌تواند خودش را در آن پیدا کند.

گروه‌ها: هفته‌نامه‌ی کرگدن دسته‌‌ها: اتوبیوگرافی, پیشنهاد کتاب, حاصل عمر, خودزندگی‌نامه, سامرست موآم, کاوه فولادی‌نسب, نفد کتاب

تازه ها

امتناع آخرین معجزه بود

مغازه‌ی معجزه

فراموشی خود در سایه‌ی نگاه دیگری

باری بر دوش

درباره‌ی تغییر شخصیت‌ها در داستان «تعمیرکارِ» پرسیوال اورت

لینک کده

  • دوشنبه | گزیده جستارها و ...
  • ایبنا | خبرگزاری کتاب ایران
  • ایسنا | صفحه‌ی فرهنگ و هنر

پیشنهاد ما

درخت سیاست بار ندارد