نویسندگی کار سحرآمیزی نیست. فن است، فرایند است، مجموعه‌ای از گام‌هاست. در این کار هم مثل هر فرایند دیگری، بعضی‌وقت‌ها کارها خوب پیش نمی‌روند. حتا در یک داستان خوب، نویسنده درگیر مشکلاتی می‌شود. و می‌شود اصلاً این‌طور گفت که عمل نوشتن همیشه یک‌جور حل مسأله است. وقت‌هایی که اوضاع خراب می‌شود، احساس خفگی به نویسنده‌ها دست می‌دهد. و پیش از فرو رفتن و غرق شدن دنبال طناب نجات می‌گردند. این‌جا این سوال پیش می‌آید که آیا مواجهه‌ی یک غزل‌سرا با حرفه‌اش مشابه یک رساله‌نویس است؟ نویسنده‌ی یک پیام ۱۴۰حرفی در توییتر چطور؟ آیا فرایند کار او شبیه یک رمان‌نویس است؟ آیا گام‌های مشترکی در نوشتن انواع گوناگون متن وجود دارند؟ در انتزاعی‌ترین شکل ممکن، جواب همه‌ی این سوال‌ها آری است. و حالا سوال این است که این گام‌های مشترک چه چیزهایی هستند؟
• شروع
• برنامه‌ریزی و سامان‌دهی
• یافتن کانون تمرکز
• گشتن دنبال زبان
• تهیه‌ی نسخه‌ی اولیه
• ارزیابی پیشرفت کار
• بهبود متن
این هفت عبارت بزرگ‌ترین و کلی‌ترین مراحل کاریِ نویسنده‌ها را معرفی می‌کنند، و اساسی‌ترین موانع و مشکلاتی را در خود دارند که هر نویسنده‌ای باید با آن‌ها دست‌وپنجه نرم کند. در این دوره درباره‌ی مزمن‌ترین و دشوارترینِ این موانع صحبت و راحل‌هایی عملی برای عبور از آن‌ها ارائه می‌شود.
اين كارگاه هشت جلسه اى، روزهای چهارشنبه، از ساعت شش تا هشت برگزار مى شود و شروع آن ۲۸ اردیبشهت یا ۳ خرداد خواهد بود.
براى کسب اطلاعات بيشتر می‌توانید با موسسه‌ی خوانش (٨٨٤٩٥٤٢٤ يا ٠٩٠٣١٢٣٨٥٠١) تماس بگيريد.