۱. بانوی مجارستانی‌ای که در سوییس زندگی می‌کرده و به زبان فرانسوی می‌نوشته… این خلاصه‌ترین معرفی از آگوتا کریستوف می‌تواند باشد؛ کسی که او را از مهم‌ترین نویسنده‌های معاصر سوییس می‌دانند و آثارش تابه‌حال به بیش از ۳۰ زبان دنیا ترجمه شده و تازگی‌ها به لطف ترجمه‌های خوب اصغر نوری پایش به ایران هم […]

ترم برای بعضی‌ها دیر شروع می‌شود، خیلی دیر؛ جوری که طاقت هر معلم و مدرس و استادی طاق می‌شود و خب من هم استثنا نیستم که… نگاهی به خط‌خطی‌های روی کاغذ می‌اندازم و می‌گویم: «خجالت نمی‌کشی رفیق؟ ترم داره به دمش نزدیک می‌شه… ترم پنجی ناسلامتی. اینا چیه کشیدی رو کاغذ گذاشتی جلوی من؟» چیزی […]

هگل بنده‌خدا دویست سال پیش وقتی داشت درباره سوبژکتیویته حرف می‌زد، نمی‌دانست مردمانی در شرق میانه کمی آن‌ورتر از بین‌النهرین به وجود خواهند آمد که سوبژکتیویته را به حد اعلا خواهند رساند و آن ایده قرار گرفتن انسان در مرکز عالم و اتکا به آگاهی فردی برای قرائت واقعیت را تمام و کمال اجرایی خواهند […]

  ۱. هفته پیش توسط «انجمن میراث شرق بدون مرز» (Oriental Heritage Without Borders) نشستی در برلین برگزار شد با عنوان «شکارچی در جنگل آبی». سخنران این نشست دکتر ووتر هنکلمن از فرانسه بود و با بهره‌گیری از نظریه شرق‌شناسی (اورینتالیسم) ادوارد سعید (۲۰۰۳ – ۱۹۳۵) به بررسی تأثیر فرهنگ‌ها و تمدن‌های شرقی در فرهنگ […]

گرما کلافه‌ام کرده. نگاهی به ماشین کناری می‌اندازم. پشت فرمانش، پسر جوانی نشسته. صورتش را اصلاح نکرده، موهاش شده کپه‌ای بیست‌سانتی روی سرش، دگمه‌های پیراهنش باز است و پلاکی از طلا میان موهای سینه‌‌اش برق می‌زند. مریم نشسته کنارم و دارد فهرست خریدها را مرور می‌کند، برای مهمانی فردا شب. چراغ سبز می‌شود. اتوموبیل کناری […]

آقا دست زیاد شده، بس که مدام همه نشستند گفتند «هنر نزد ایرانیان است و بس» و بعد هم با استناد به گفته حکیم توس از توی آستین‌شان درآوردند که «هر ایرونی‌ای -هیچ هنری نداشته باشه- دست‌کم دو دانگ صدا رو که دیگه داره…» حالا دیگر همه شده‌‌اند خواننده؛ انگار که دورخیز کرده باشند برای […]

  ۱. چند سال پیش بعد از انتشار رمان «نوه آقای لین» نوشته فیلیپ کلودل (متولد ۱۹۶۲) که پرویز شهدی ترجمه و کتاب پارسه منتشر کرده بود، فرصتی دست داد تا در جلسه‌ای رسمی و البته خصوصی همراه چند نفر از دوستان نویسنده و منتقدم، با مترجم کتاب گپ و گفتی داشته باشیم. یادم هست […]

«جون حاجی کافیه لب تر کنی… می‌دم کریم عرق‌گیر و ممد دستمال‌کش زیزیغ‌میزیغش رو بریزن کف پاساژ…» چه ادبیاتی، به‌به. این را یکی از دوست‌هام توی مترو توی گفت‌وگوی میان دوتا از رفقای بدن‌کار شنیده بود و وقتی تعریف می‌کرد، مو بر اندامم راست شده بود از این زبان جذاب. راستی راستی این‌هایی که می‌گویند […]

  یکی از مهم‌ترین کتاب‌هایی که چندین نسل از نویسنده‌ها و خواننده‌های حرفه‌ای ادبیات داستانی مدرن ایرانی خوانده‌اند و به مددش دریچه‌های گشوده‌ای به عالم ادبیات داستانی برای‌شان باز شده، «بازآفرینی واقعیت» است؛ کتابی شامل ۲۷ داستان از ۲۷ نویسنده ایرانی، به انتخاب محمدعلی سپانلو. کتاب‌هایی از این دست که آدم‌هایی از این دست تدارک […]