در یکی از کارگاههای داستاننویسی، یکی از شاگردانم پرسید «آدم از کجا میتونه بفهمه عاشق داستان هست یا نیست؟» گفتم «از اونجا که یادش بره چایی لبریز لبسوز لبدوزش رو بخوره؛ اونقدر یادش بره، که چاییه کنج میز یخ کنه.» من جزو طرفداران محیطزیست و حفاظت از منابع طبیعیام، اما اگر بخواهم صادقانه اعترافی کنم، […]
Archives for دسامبر 2015
تأملات ۷ | کی خستهست؟ دشمن!
فرد شاو -نویسنده و مدرس داستاننویسی- در مقاله «نویسنده هرگز تسلیم نمیشود» (از مجموعه «حرفه: داستاننویس») میگوید: «چرا بعضیها نویسندگی را رها میکنند، درحالیکه زمانی تنها کاری بوده که میخواستهاند انجام دهند؟ من یکبار این بخت را داشتم که با ویلیام فاکنر صحبت کنم. او گفت: «از دورههای آموزش داستاننویسیت برام بگو. شاگردات میخوان داستان […]
تأملات ۶ | هر لحظه به شکلی…
تلخی این حرف را شاید بشود به صداقتش بخشید، که: شکلی از خودسانسوری -خواهینخواهی- در وجود بسیاری از ما نهادینه شده؛ نویسنده مینویسد و دوست ندارد کارش برای همیشه توی کشوی میز خاک بخورد، او مینویسد و دوست دارد اثرش خوانده و اندیشهاش تکثیر شود. من شخصاً تلاش میکنم موقع نوشتن خودم را آزاد بگذارم […]
تأملات ۵ | در این حوالی خبری از پلوتارک نیست
علم ردهبندی و طبقهبندی علم مهمی است. در اهمیت این علم اولین چیزی که به ذهن میرسد، ایجاد سهولت در دسترسی و شناخت پدیدههاست؛ مسالهای که در جای خود و از نظر اپیستمولوژیک (شناختشناسانه) بسیارمهم است. این علم اما ویژگی دیگری هم دارد که به سوالهایی از ایندست پاسخ میدهد: اصولا کدام پدیدهها این قابلیت […]